Gildia magów

Wysłany: Wto 6:14, 01 Mar 2011

Nie mam nic do stracenia, a zaś jakbym nie przyjął wyzwania, to puszył by się tym tygodniami. Liczę na łut szczęścia. Kto wie, może się uda - rzekł Nunu do Mervina.

Wysłany: Wto 16:49, 01 Mar 2011

NARCYZ
- Może. Ja ci tego łuta życzę. - mówi Mervin, siadając przy stoliku.
(Czy chcesz przeskoczyć do lekcji?)

Wysłany: Wto 17:05, 01 Mar 2011

(Oczywiście)
Nunu odparł : A jak przegram, to trudno. Ale niech on sobie nie myśli, że ja sobie stąd pójdę.

Wysłany: Wto 17:11, 01 Mar 2011

NARCYZ
Po skończonym posiłku, uczniowie udają się na lekcję Historii i Etyki Magii. Odbywają się one w sali, na której ścianach znajdują się portrety sławnych magów. Mervin siadając, mówi:
- Dzisiaj ma być o słynnych renegatach... ZResztą już ci mówiłem.

Wysłany: Śro 6:27, 02 Mar 2011

Nunu z milczeniem przyjął tę informację.

Wysłany: Śro 19:51, 02 Mar 2011

NARCYZ
Po chwili na salę wchodzi mistrzyni - blondynka, którą Narcyz spotkał w gabinecie superwizora. Natychmiast wszelkie rozmowy cichną. Mistrzyni wchodzi na katedrę, przez chwilę uważnie przygląda się grupie, po czym pyta:
- Czy ktoś przygotował coś o którymś z renegatów?
Wstaje Semble i zaczyna mówić.
- Lord Trevor Vylan. Przywódca Bractwa Ognia Piekielnego. Demonolog i mag ognia. Zdegenerowany arystokrata. Stworzył krąg wyznawców Lokifaara. Zgromadził zwolenników. Znany z wymyślnych tortur i orgii. Gdy urósł w siłę, próbował stworzyć własne państwo. Zabity przez paladynów. Jego działalnośc stała się przyczyną zaostrzenia kontroli Inkwizycji nad magią.
Semble siada. To była najdłuższa tyrada w jego wykonaniu, jaką Narcyz słyszał. Mistrzyni kiwa głową.
- Jaki z tego morał? - rzuca w stronę grupy.

Wysłany: Czw 17:22, 03 Mar 2011

Nunu nie odzywa się ani słowem, gdyż nic nie przychodziło mu do głowy.

Wysłany: Pią 0:11, 04 Mar 2011

NARCYZ
- Że my magowie, powinniśmy załatwiać takie sprawy we własnym gronie. Sami dbać o czystośc naszych szeregów. Inaczej dajemy innym pretekst, aby wtrącali się w nasze sprawy - mówi mistrzyni surowym tonem.
Kilku uczniów prezentuje sylwetki różnych renegatów. Na koniec mistrzyni pyta, czy są jakieś pytania.

Wysłany: Pią 9:34, 04 Mar 2011

Nunu dalej trwał w uporczywym milczeniu.

Wysłany: Pią 15:46, 04 Mar 2011

NARCYZ
- Dobrze, w takim razie, jeśli ktoś z was tam nie zajrzał - więcej wiadomości na temat tych niesławnych postaci znajdziecie w książce ,,Od hańby do chwały - czarne owce Bractwa". - mówi mistrzyni. - Poza tym - macie jutro dzień wolny. Pojutrze wszyscy mają się zgłosić wieczorem przed salą jadalną. Jeśli ktoś chce zaprosić na ceremonie osoby spoza Bractwa - dopuszczalna jedynie najbliższa rodzina plus jedna osoba tworzysząca - ma się do mnie zgłosić. - kończy.
Uczniowie zaczynają się rozchodzić.
Argo podchodzi do Narcyza. - To jak, tchórz cię nie obleciał?

Wysłany: Pią 16:48, 04 Mar 2011

Nunu odparł : Nie, myślałeś, że się wystraszę? Kto będzie nadzorował pojedynek?

Wysłany: Sob 0:28, 05 Mar 2011

NARCYZ
- Mistrz Jarven. Chciałem poprosić wuja Elmo, ale ma zbyt dużo pracy w związku z tymi przygotowaniami... Ale po co ja ci to mówię. - Argo macha ręką. - Chodź do parku. Tam się zmierzymy. - to powiedziawszy, rusza do wyjścia, a za nim jego "orszak". Co poniektózy rzucają w stronę Narcyza złośliwe spojrzenia.

Wysłany: Sob 6:15, 05 Mar 2011

Nunu powolnym, spokojnym krokiem skierował się do parku.

Wysłany: Sob 11:45, 05 Mar 2011

NARCYZ
Narcyz widzi, że idzie za nim kilkoro kolegów.
- Mam nadzieję, że mu dokopiesz. Nie życzę nikomu źle... ale naprawdę mu się należy. - mówi Mervin. Idący obok Semble poważnie kiwa głową. Ewa, która również nadeszła mówi - Powodzenia, będę trzymać za ciebie kciuki.
Narcyz dochodzi do miejsca w parku, gdzie znajduje się mały, okrągły placyk - najwyraźniej pełni rolę areny pojedynkowej. Na miejscu są już Argo z towarzyszami oraz jeden z mistrzów - znany już Nunu brodacz z toporem, zapewne mistrz Jarven.
- Czy to prawda chłopcze, że zgodziłeś się na ten pojedynek? - pyta huczącym głosem, kiedy widzi zblizającego się Narcyza.

Wysłany: Sob 17:01, 05 Mar 2011

Zgodziłem się mistrzu, a jakże. Może nikłe me szanse, ale spróbować przecież o wiele lepiej, niż nie przyjąć wyzwania - odparł Nunu