Kopalnia

Niewielka kopalnia pośród wzgórz. Nie prowadzi się wydobycia, odkąd opanowały ją koboldy.

RASSIEL && NARCYZ
Kiedy dotarli na miejsce, słońce już niemal osiągnęło południe. Stanęli przed wejściem do kopalni. Przez chwilę wpatrywali się w ciemne wnętrze. Przed kopalnią leżał przewrócony, przerdzewiały wóżek górniczy i nice gruzu.
- Dobrze... - mówi Iskander. - Idę przodem. - Wyjmuje z podróżnej troby hubkę, krzesiwo i pochodnię, po czym zapala ją. - Potem do wyjmuje czerwoną szmatkę, którą zawiesza na końcu swojego rapiera. Trzymając w jednej wzniesionej ręcę pochodnię, a w drugiej - prowizoryczną flagę wchodzi do jaskini. - Trzymajcie się blisko mnie. Nie atakujcie koboldów, o ile one nie zaatakują was.

Nunu powoli idzie za Iskanderem.

Wkłada kastet i rusza za przewodnikiem.
-Czego dokładnie szukamy?

RASSIEL && NARCYZ
Grupka kroczy korytarzami kopalni. Gdzieniegdzie można dostrzec zwały kamieni, porzucone narzędzia gónicze czy niedopałki świec. Światło zewnętrzne zniknęło już gdzieś za nimi - w tej chwili jedynie pochodnia Iskandera rozświetla mrok.
- W sumie to jest to hełm. Starożytna robota, prawdopodobnie krasnoludzka, ale jeszcze z mahanimskich czasów - mówi Dorian.
W tej chwili słyszycie jakiś szmer. Za moment na jeden z kamieni wskakuje mała, pokraczna postać. To kobold. Stworzenie prycha i szczerzy brudne, nierówne - ale wyglądające na ostre - zęby. Po chwili koło niego pojawia się kilku jego ziomków.

Nunu w gotowości poluzował trochę miecz, by było go łatwiej wyciągnąć.

RASSIEL & NARCYZ
- Spokojnie - mówi Iskander. Wznosi wysoko szmatkę zawieszoną na rapierze, a pochodnie ustawia tak, aby w jej świetle koboldy mogły dostrzec, co to jest.
Syczenie i powarkiwanie ze strony stworów ustępuję pełnym podekscytowani pomrukom. Grupka idzie dalej. Koboldy ustępują im z drogi, a ich ciekawskie spojrzenia przez jakiś czas towarzyszą trójce.
A oni kroczą korytarzami kopalni. Po jakimś czasie, szyby kopalnienie ustępują miejsca zwykły jaskiniom - znikają ślady cywilizacji, takie jest stemple podtrzymujące strop, czy narzędzia. Zamiast tego stalaktyty zwieszają się z góry.
Jednak nagle znowu trójka napotyka twór ludzkich - a w każdym razie należących do jakiejś istoty inteligentnej - rąk. Wielkie drzwi, wykonane z jakiegoś dziwnego połyskliwego metalu. Na ich środku znajdują się jakieś dziwne tabliczki z cyframi i wajcha.
Jest coś jeszcze. Koło drzwi leży szkielet. Iskander odsuwa go nogą i wskazuje na drzwi.
- Jak widzicie, goście są tu niemile witani. Zanim spróbujemy to otworzyć, ktoś musi te drzwi przebadać na okoliczność niespodzianek... Nie, źle powiedziałem. Pułapki nie będą niespodzianką, wiemy, ze są, rzecz w tym JAKIE są i jak je rozbroić. - Patrzy wymownie na Rassiel

Nunu czekał w gotowości, gdyby przyszło kogoś postawić za pomocą magii na nogi. Zastanawiał się czymże może być ten przedmiot, po który tu przybyli.

Zdejmuje kastet by mieć wolne ręce, ogląda z daleka drzwi i mechanizm. Podchodzi bliżej, wyciąga nóż i uważnie sprawdza obecność pułapek.

RASSIEL
Dziewczyna klęka przy drzwiach i zaczyna oglądać drzwi. Ku swojemu zdumieniu widzi, że obłożono je wielką ilością pułapek - niektórych niesamowicie skomplikowanych, tak bardzo, że nie ma pojęcia, na jakiej zasadzie w ogóle mogły one działać.
Jest też dobra wiadomość. Większość tych pułapek została już wypalona. - najwyraźniej w czasie poprzednich prób sforsowania drzwi. Została tylko jedna pułapka, z którą Rassiel radzi sobie bez problemu. Kiedy jednak kończy pracę i próbuje otworzyć drzwi, okazuje się one ani drgną.
- Wygląda na to, ze trzeba wpisać jakiś kod - Iskander wskazuje na tabliczki z cyframi znajdującymi się na drzwiach. Są one umieszczone parami, a przy każdej parze znajdują się przyciski, pozwalające na zmienianie ich układu.
Aktualnie pokazują one:
01-05-09-11-15-00.

-Macie jakiś pomysł? Może da się jakimś magicznym sposobem rozwiązać szyfr? Może spróbować rozbroić mechanizm lub wcisnąć ostatnią cyfrę jako 19, wtedy szereg cyfr by był kolejno większy o 4 od poprzedniej.

RASSIEl && NARCYZ
Iskander roześmiał się.
- Tak, to pewnie o to chodzi! Oj, nie wysilił się twórca tego kodu, pewnie bał się, że sam go zapomni...
Za pomocą przycisków wstukuje 19 w dwóch ostatnich kratkach, a potem ciągnie za wajchę - jednocześnie odsuwając się tak daleko, jak to możliwe, na wypadek gdyby jednak nie zadziałało.
Ale jednak działa. Drzwi się otwierają. Oczom trójki ukazuje się sala. Wygląda nieco niesamowicie, w porównaniu z surowymi, skalnymi ścianami. Jest cała wyłożona jakimś metalem i wygląda niemal sterylnie. Po bokach stoją jakieś skrzynki, a także dwa obiekty przypominające zbroje. Na samym końcu stoi postument, a na nim leży hełm z wizjerem w kształcie litery T, ozdobiony dwoma rogami.

Nunu ze spokojem przystaje w pobliżu hełmu, obawiając się pułapek.

(Spokój i obawy to trochę śmiesznie brzmi... Ale rozumiem o co chodzi Very Happy

)

RASSIEL && NARCYZ
Iskander podchodzi do hełmu.
- Nie sądzę, żeby jakieś pułapki były umieszczone w samym postumencie. - Oświadcza i sięga po hełm. Zdejmuje go z podestu. - Tak, jak mówiłem. - mówi z uśmiechem.
W tej chwili wieka czterech skrzynek spod ścian z hukiem się otwierają. Najwyrażniej było to coś w rodzaju trumien, gdyż z ich wnętrz podnoszą się nieumarli strażnicy. To niemal całkowicie wyschłe mumie- spod hełmów widać pomarszczone, pozbawione oczu twarze - jednak ich pancerze oraz długie miecze, w które są uzbrojeni są doskonale zachowane. Powoli zaczynają ruszać w stronę Narcyza i Iskandera, stojących koło postumentu.

Nunu wypala w kierunku każdej z mumii ognisty pocisk,starając się trafić w korpus.