Kruczy Dwór (poza miastem)

NARCYZ && URULUS
Razem z Iskanderem wchodzicie do salonu. Laverne siedzi w swoim fotelu. Splecione ręce ma skryte w połach szaty.
- Witam panów - zaczyna swym cichym głosem. - Najpierw chciałbym zapytać, jakie to sprawy mieliście do mnie?

Panie Laverne, słyszał pan o drewnie twardym jak żelazo, zimnym jak lód i czarnym jak noc? - odparł Nunu.

NARCYZ && URULUS
Laverne zamyśla się na chwilę.
- Ten opis pasuje do drewnostali. Nie rosną na świecie drzewa, z których można by je czerpać - ale zachowały się pewne zasoby z czasów Wielkiego Mahanim... Pomimo wieków, nie ulega ono rozkładowi. Domyśla, się, że rozmawiałeś z cieślą?

Tak. Zna pan może sposób, jak pozbawić go tego brzemienia?

NARCYZ && URULUS
Laverne odpowiada - Jeśli chodzi Ci o przywrócenie mu syna - nie. Natomiast jeśli chodzi o to, aby przestał się tym zadręczać - należy zniszczyć szafę. Dopóki mebel istnieje, on wciąz ma bezsensowną nadzieję, ze kiedyś odzyska dziecko. Jeśli nawet ta iluzoryczna szansa zniknie - po pewnym czasie zaakceptuje to, co się stało, bo nie będzie mieć wyjścia.
Iskander uśmiecha się krzywo słysząc te słowa.

Porozmawiam z nim. Ostatnie pytanie: Będziemy kontynuować naukę? -rzekł Nunu.

NARCYZ && URULUS
- Tak. Dzisiejszy wieczór możemy poświęcić na szkolenie. Jutro zaś odbędziemy pewne znaczące przedsięwzięcie. - mów Laverne. - Jeśli odniesie ono sukces, mozesz być pewien, że w twoim życiu nastąpią wielkie zmiany.
Iskander odwraca się na chwilę.
- Nawiasem mówiąc, chciałbym, żeby obecny tu pan de Colvone też wziął w nim udział - kontynuuje pan dworu.

Mam jednak nadzieję, że nie będzie się to kłócić z moimi przekonaniami - odrzekł Nunu.

Przez cały czas wampir czekał. Był zbyt zamyślony, by się niecierpliwić. Zastanawiał się, czy Laverne będzie wiedział, kto mógł na niego polować i czy może zrobić coś w tej sprawie.

NARCYZ && URULUS
- Nie sądzę, żeby było to coś niezgodnego z Twoimi przekonaniami, jakiekolwiek one są.- oświadcza Laverne.
- A teraz może łaskawie mi pan powie, panie de Colvone, czemu się pan chciał ze mną spotkać? - rzuca pytaniem w stronę milczącego wampira. - Czyżby chodziło o tą sprawę z karczmy?

Przepraszam łaskawie, ale jeszcze jedno mam pytanie: Jak zniszczyć tę szafę?- odparł Nunu speszony.

(Rassiel w czasie mojej nieobecności udała się do swojego pokoju i zrobiła sobie długi odpoczynek, po czym odkurzyła pobieżnie pokój i udała się do salonu)

Przechodząc z swojego pokoju była wypoczęta za wszystkie czasy. Z chęcią przyglądała się ścianom. Gdy doszła do drzwi prowadzących do salonu zerknęła na klamkę i nie widząc w niej niczego ciekawego weszła do pokoju.

- Tak. Słyszałem, że ma Pan wielu wrogów, jednakże może wie Pan, kim był ów napastnik? Mogę jakoś pomóc w tej sprawie? - Wampir nie czekając na odpowiedź dodał - W liście, który mam przy sobie napisane jest coś o kimś jeszcze, więc nie wykluczam, że wciąż może być niebezpiecznie.
Urulus podał Lavernowi list, o którym mówił.

NARCYZ && URULUS
Przez chwilę ręka Krogana wisiała w powietrzu. Laverne nie ruszał się, caly czas trzymając dłonie schowane w połach szaty. Po chwili kłopotliwego milczenia, Iskander szybko wstał i zabrał list.
- Cóż... Mam wielu wrogów. - mówi Laverne. - Ludzi o ciasnych umysłach, pełnych zazdrości i ignorancji. Jednak... jutrzejsze przedsięwzięce zamknie im usta. Czy mogę na pana liczyć, panie de Colvone?

- Jutrzejsze przedsięwzięcie? - Zaciekawił się - Oczywiście, że może Pan na mnie liczyć - Powiedział czysto bezinteresownie. Normalnie zapytałby się o zapłatę, ale wiedział, że dla Laverna jest to sprawa drugorzędna, a wampir był zbyt zainteresowany słowami starca, żeby mu zawracać głowę takimi sprawami.