Kruczy Dwór (poza miastem)

Na wzgórzu mieści się podupadła rezydencja. Kraty w ogrodzeniu są przerdzewiałe, a ogród wygląda na całkiem zdziczały. Mimo tego, przed bramą na ogól kręcą się - nieco zbirowato wyglądający - strażnicy.

Nunu powolnym krokiem podążał za panem dworu, czekając na jego osąd.

NARCYZ
- Zatem? Czy nie przemyślałeś nieco w kwestii tego, co mówiłem o zemście? - pyta spokojnie Laverne, z założoymi do tyłu rękoma przyglądając się, jak jego słuszy gaszą drzewo, które podpaliłeś w pokazie swych umiejętności.

Zemsta... To coś, to jest nie warte kontynuacji. Zresztą, ten świat jest wystarczająco pełen nienawiści... - odparł Nunu ze smutkiem w głosie.

- To nie jest kwestia nienawiści. - stwierdza Laverne. - Tamci ludzie są szkodnikami. Niszczysz szkodniki nie dlatego, że ich nienawidzisz, tylko dlatego, ze stanowią zagrożenie.

Więc sądzisz, że zemsta da mi siłę? - odrzekł Nunu.

NARCYZ
- Da ci cel. Cel da ci siłę. - Oznajmia Laverne, po czym obraca się w Twoją stronę. Przez chwilę uważnie Ci się przygląda. - Więc? Czy jesteś na to gotów? - pyta.

Czy jestem gotów na zemstę? Jestem zbyt słaby...- rzekł Narcyz.

- Tyle masz w sobie siły ile jesteś gotów zdobyć... lub przyjąć. Ponawiam pytanie - czy jesteś gotów wejść na ścieżkę, która pomoże Ci dokonać swej zemsty... i wielu innych czynów? - pyta Laverne, a w jego cichym spokojnym tonie czuć cień zniecierpliwienia.

Nie wiem, czy jestem gotów, mogę spróbować... - rzekł cichym głosem Nunu.

- Nie mam czasu na próby. Pytam - jesteś gotów czy nie? I wiedz, ze pytam po raz ostatni. - odpowiada Laverne. Choć w dalszym ciągu jego głos jest spokojny, chyba podniósł go pół tonu.
W oddali widzisz, że słudzy już ugasili płonące drzewo.

Jeśli możesz mi pomóc w pokonaniu tych, którzy mi to zrobili, to jestem gotów. Twoje nauki, może dzięki nim zabiję te zwierzęta - odparł spokojnie i zdecydowanie. I przepraszam za to, że zdenerwowałem pana - dorzucił po chwili Nunu.

NARCYZ
- Nie przepraszaj. I nie zdenerwowałeś. - Oświadcza sucho Laverne. - Wiedz, że skoro już zgodziłeś się na moje nauki, to wymagam bezwględnego posłuszeństwa. Zanim jednak przygotuję Cię do przyszłości, będziesz musiał stawić czoła przeszłości. - Mężczyzna odwraca się i podąża w stronę dworu. Jego błękitna szata lekko powiewa na wietrze.

Jestem gotów na wszystko - odparł i podążył za Lavernem.

NARCYZ
Razem z Lavernem wchodzisz do dworu. Ponownie prowadzi Cię przez obskurne korytarze. Po drodze dołącza do was nieodłączny kot. Stajecie przed schodami do piwnicy. Przez moment wygląda, jakby Laverne się wachał, ale potem podążacie w dół.
W piwnicy jest korytarz o zawilgotniałych, kamiennych ścianach. Laverne otwiera jedno z drzwi i gestem zaprasza Cię do środka.