Oberża ,,Srebrny kielich"

Niewielki zajazd mieści się w murowanym budynku. Wnętrze jest dosyć czyste i zadbane, wśród gości przeważają kupcy i mieszczanie.

FENRI
Dziewczyna wchodzi do środka. Wewnątrz znajduje się jedynie starszawy człowiek w błękitnej, długiej szacie siedzący przy stoliku nad kuflem piwa oraz barman - mężczyzna średniego wzrostu, wyglądający na około 30 lat, który właśnie zapisuje coś piórem w jakimś kajecie.

Dziewczyna podeszła więc do barmana i rzekła z przyjaznym uśmiechem.

- Dzień dobry, czy mogłabym porozmawiać z właścicielem tego miejsca? - zapytała sympatycznym głosem, którego nauczyło ją zarówno życie w swojej ojczyźnie, jak i późniejsze w Imperium.

FENRI
- Dobry wieczór. Ojca nie ma. - stwierdza mężczyzna, odrywając się od zapisków. - A czego pani potrzebuje? Pewnie ja też mogę pomóc.

- Jestem przedstawicielką tutejszej Kompanii Handlowej - rzekła dziewczyna, kładąc na blacie kontrakt, który dostała od swoich pracodawców. - Może byliby państwo zainteresowani znaną mieszanką ziół i przypraw. Szczegóły znajdzie pan w tym kontrakcie, ale jestem pewna, że zna je pan doskonale. Tym bardziej jestem pewna, że jest pan świadom, jak dobrą cenę Kompania oferuje za te produkty.

FENRI
- Hmm... - karczmarz wczytuje się w kontrakt. Drapie się po głowie. - Ech, sam nie wiem... No dobra, niech będzie. - Decyduje się w końcu. Sięga po pióro i podpisuje zwój. - Mam nadzieję, że to wyjdzie nam na dobre...

- Jak wiesz Kompania to solidna organizacja. Myślę, że nie pożałujecie - odparła Fenri z uśmiechem, a następnie zabrała kontrakt i ruszyła do siedziby swoich pracodawców licząc, że ktoś jeszcze ją przyjmie. Dobrze byłoby to wszystko załatwić jednego dnia...

FENRI
Wychodząc dziewczyna słyszy, jak mężczyzna w szacie mamrocze ,,Ta, uczciwa. Jaaaasne".
(Przejście do siedziby Kompanii).

FENRI
Tym razem w głównej izbie nie ma nikogo prócz karczmarza.
- Tak? Coś nie tak z ta umową? - pyta mężczyzna na widok Fenri.

- Nie, nie - odparła z uśmiechem Fenri. - Chciałabym wynająć pokój.

FENRI
- Acha. Tak oczywiście. - odpowiedział gospodarz. - Płatne - 4 sztuki złota za noc, albo 30 za cały tydzień. A za 40 razem ze śniadaniami codzień.

- Dziękuję, poproszę na razie na tę noc, a do tego... co macie do jedzenia? - zapytała Fenri, siadając wygodnie przy ladzie.

FENRI
Gospodarz zainkasował zapłatę. Na jego nieco podłużnej twarzy pojawił się wyraz zafrasowania.
- Wie pani, jest już nieco późno... Wszystko wystygło. Ale mogę znaleźć coś na kolację. Kawałek sera, jakiejś wędliny... Wystarczy?

- Ser, bardzo proszę - powiedziała kobieta, kiwając głową i oczekując na pożywienie.

FENRI
Mężczyzna znika na chwilę w kuchni. Zaraz przynosi na cynowym talerzu kawał żołtego sera i bułkę. - Proszę. - mówi, stawiając go na stole.

Kobieta skinęła wdzięcznie z uśmiechem, po czym spożyła posiłek i ruszyła do swojego pokoju tam zamierzając pójść spać.