Kruczy Dwór (poza miastem)

Nunu widząc mężczyznę, lekko wysuwa miecz z pochwy, w razie, gdyby przyszło mu walczyć. Czekał zaś na to, co uczyni przybysz.

De'Colvone najwyraźniej wziął ów mężczyznę za sługę Laverna. Podszedł do niego i bez słowa przywitania zapytał:
- Gdzie znajdę Twojego pana?

Nunu zaś odparł: Niestety, pomyliłeś się, nie jestem sługą Laverna, co najwyżej można rzec biorę od niego nauki. Narcyz jestem - powiedział zgoła powoli i spokojnie. Po chwili dodał : Jednak wiem, że w tym momencie jest on zajęty, że czas znajdzie dopiero wieczorem.

- Proszę więc o wybaczenie. Nie widziałem Cię wcześniej na terenie Kruczego Dworu. Jestem Urulus De'Colvone - przedstawił się całym imieniem i nazwiskiem jak miał w zwyczaju - Od dawna tu jesteś?

Nic się nie stało, Urulusie, jeśli mogę się tak się zwracać do siebie. W tym domu jestem od dwóch dni, skoro o to pytasz. Powiedz mi, jesteś Kantejczykiem?- zapytał powoli Narcyz.

Blada skóra wampira była oświetlona przez promienie słońca, dlatego nie było nic dziwnego w tym, że Narcyz poznał jego pochodzenie.
- Tak... pochodzę z Kanateum, jednakże dawno mnie tam nie było. Nużą walki między rodami, dlatego postanowiłem wyruszyć w świat.

Bratobójcze wojny, walki, krwawe rzezi... Ten świat i tak jest pełen nienawiści, którą karmi się ten świat. Powiedz mi, jak to jest być wampirem? Takim odmieńcem, który nauczył się akceptacji samego siebie?

Urulus nieczęsto rozmawiał o sobie, dlatego odpowiadaj jak najszybciej, nie zagłębiając się w temat.
- Jak to jest być wampirem? - westchnął - Cóż... nie znam innego życia, dlatego nie mogę porównywać pod tym względem wampirów do ludzi. Muszę jednak przyznać, że nie jest tak źle, jak się wydaje.
Mimo tego, co mówił, wyraźnie przeszkadzały mu promienie słońca.
- A Ty? Czego uczysz się od Laverna?

Magii. Tym właśnie się babram od ośmiu lat. Może przejdziemy pod jakieś drzewo, bo widzę, że Ci słońce wadzi- rzekł Narcyz przyglądając się rozmówcy.

Skinął głową, po czym ruszył w kierunku najbliższego drzewa.
- Magią? Jaką dziedziną magii się zajmujesz?

Magia życia i magia ognia. Nie wiem, czy połączenie tych dwóch dziedzin jest dobre, ale umiem korzystać z nich na tyle, aby jakoś z początku sobie radę dać. Pokażesz mi swoją katanę? - zapytał.

- Uczysz się magii życia od Laverna? Nie spodziewałem się po nim znajomości tej szkoły magii. Jeśli zaś chodzi o katanę... wybacz, jednak wolę mieć broń cały czas przy sobie.

NARCYZ && URULUS
Zajęci rozmową mężczyzni nie usłyszeli kroków. Podszedł do nich pan Iskander.
- Witam, panie de Colvone. - zwrócił się do Urulusa.
- Pan Laverne nieco wcześniej uporał się... Jest już wolny. Jeśli chcecie się z nim spotkać, chodźcie do salonu - oświadcza.

Nunu odparł do Iskandera: Dobrze. Cóż, nie obejrzałem miecza, ale rozumiem, sam nie oddam swego miecza ot tak w czyjeś ręce - po tych słowach skierował się do salonu.

- Cześć - przywitał się, po czym ruszył za Narcyzem