Las

URULUS
- Nie, było nas tylko trzech... Chcieliśmy sobie zarobić - tłumaczy zbir, cofając się.

- Macie kryjówkę, gdzie trzymacie pieniądze? - pyta zbliżając się do przeciwnika, który może się oddalić i uciec.

URULUS
- Nie przed wami pobraliśmy tylko od jednej osoby... Pieniądzę miał Jona - wskazuje na martwego nożownika. - Proszę puście mnie panie, mam żonę i dzieci... tak, duuużo dzieci! Sześcioro albo i więcej!
- Pugawiliście ten las - namyśla się Shalis - ale nie wiem czy zabicie cię teraz byłoby potrzebne... Chyba dostałeś nauczkę.

- Nie wiesz ile masz dzieci? - śmiejąc się - Normalnie za takie kłamstwo zabiłbym cię na miejscu. Zejdź mi z oczu!

URULUS
Zbir kłania się kilka razy, po czym w pośpiechu ucieka.
- Jesteś ranny? - pyta Shalis.
Faktycznie, wampir czuje się nieco poobijany.

Wreszcie mógł odwrócić wzrok od uciekającego zbója. Chowając broń spojrzał na Shalis
- Tak... Ale to nic takiego. Nie musisz się obawiać, dam radę eskortować Cię do końca.

URULUS
- Mogę cię uzdrowić. - oznajmia Shalis. - A jeśli nie... to może ruszajmy dalej?

- Och... nie wiedziałem, że posiadasz magię leczniczą - oznajmia zdziwiony - Jeśli to dla Ciebie nie problem, to byłbym wdzięczny za uleczenie. Właśnie! Czym była ta niebieska poświata? - pyta zaintrygowany.

URULUS
- Zaklęcie opieki. - wyjaśnie elfka, przesuwając ręce ponad ranami wampira. Jej dłonie błyszczą w ten sam sposób. Urulus czuje, jak ból ustępuje. - Jako druidka posiadam więź z siłami natury i życia.

- Jestem Ci więc wdzięczny. Wiesz może jak daleko już zaszliśmy?

URULUS
- Już niedaleko. - stwierdza Shalis. Po jakimś czasie las się rozrzedza, a ich oczom ukazuje się osada.

Przejście do elfiej osady.

RASSIEL
Elfka spędza czas jakiś na chodzeniu po lesie. Niestety, z tego co chciała odnaleźć, udało się jej jedynie z jagodami. W pewnym momencie jej oczy przyciąga martwe drzewo - jest całkiem uschnięte, a jego bezlistne konary wyglądają niczym szponiaste łapy. Widać w nim dziuplę.
Zapewne to o nim wspominał Laverne.

Przypomniała sobie o zadaniu jakie ma wykonać. Nie chciała tego jednak musiała spróbować. Musiała wyciągnąć od elfów informacje. Zapewne osoba, o której ma się dowiedzieć to ktoś bardzo kontrowersyjny, więc nie powinna zanadto naciągać i przyciskać elfy do mówienia.
Zjadła powoli jagody, rozkoszując się ich delikatnym smakiem. Po chwili z pewną ciekawością zaczęła sobie przypominać dawne treningi, powoli rozluźniała ciało, które poddawało się transowi. Podczas transu wykonywała coraz bardziej skomplikowane figury przechodząc gładko z jednego ćwiczenia do drugiego. Gdy skończyła uczuła przyjemną ulgę, odprężenie i miła lekkość w mięśniach.
Tego jej było trzeba, teraz mogła spokojnie, bez przeszkód trenować z elfami Taniec. Mięśnie już wróciły do dawnej sprawności i nie bolały tak bardzo.
Po pewnym czasie wróciła do wioski, do oberży Alamara i usiadła wygodnie w jednym z wolnych miejsc.

RASSIEL
Tak, lekki trening dobrze jej zrobił. Pozwolił nieco się rozluźnić - i uchronił przed ewentualnymi zakwasami. Dzięki niemu też ostatecznie otrzeźwiała, usuwając resztki senności pozostałych po snu do południa.

Przejście do lokacji elfia osada.